نگاهی به آمفی تئاتر و کتابخانه مرکزی دانشگاه سمنان؛ اثری از مهندسین مشاور معماری موج نو

آمفی تئاتر و کتابخانه مرکزی دانشگاه سمنان پروژه هایی بودند که در سال ۱۳۸۶ و با مساحت زیربنای ۱۴۰۰۰ مترمربع طراحی گردید. مجموعه ای از سالن های سخنرانی و آموزشی و یک آمفی تئاتر مرکزی چند منظوره و کتابخانه ای که قرار بود بصورت جداگانه و در زمان های مختلف احداث گردند.

در طراحی این پروژه ها، رویکرد آوانگارد یک مجموعه دانشگاهی با الهام گیری از هنر ساکنان این سرزمین، رویکرد نخست بود. جایی که بهره گیری از نقش و رنگ گذشته ایران، با سازه و معماری پروژه ترکیب شد. رویکرد برقراری حداکثری تعاملات اجتماعی در دانشگاه در میان رویکردهای اصلی طراحی مجموعه بود. جایی که این دو ساختمان در امتداد میدان اصلی دانشگاه قرار گرفته اند و با فضاهای جمعی دانشگاه آمیخته می شوند. درون و برون بنا در امتداد هم و مکمل هم هستند. برگزاری نمایشگاه ها رویدادها، مراسم و … فضاهای درون و برون شکل می گیرند.

بازشوها و چفت هایی که نمایش و تداومی از نقش های هنر و معماری ایرانی بود، امکان استفاده از نور طبیعی را فراهم می کند و نمای ساختمان را با معماری آن در هم می آمیزد. اینها بازشوهایی بیش از یک پنجره هستند. استفاده از رواق میانی، با ایجاد حفره های بزرگ بازی نور و سایه و تهویه طبیعی را ممکن می سازد. رنگ فیروزه ای (پرشین بلو) در سراسر پروژه با نگاهی به گذشته هنر این سرزمین امتداد می یابد و احساسی آشنا را در استفاده کنندگان برمی انگیزد.

معماری ساختمان برگرفته از کاربری های آن و خط آسمان بستر پروژه که در میان کوه های اطراف قرار می گیرد، از زمین برخواسته و به درون پروژه نفوذ می کند جایی که دعوت کنندگی ساختمان، با اتصال به بستر پروژه، ورود به ساختمان را هدایت می کند. امتداد این سطوح مورب در کف، دیوار و سقف پروژه درون و برون فضا را به هم می آمیزد.
سازه ساختمان با این خطوط مورب آمیخته و تنوع فضایی چشم گیری را خلق می کند. پله های سراسری در پروژه بخشی از سازه پروژه است که با حرکت در امتداد آن مناظر پردیس دانشگاه در دسترس قرار می گیرد. جایی که تلاش بر این بوده که حرکت در درون فضاهای بینابینی هوشمندانه و در مقیاس کلان صورت پذیرد.
با طراحی ویدهای متنوع، فضاهایی برای تجمع، و تبادل اطلاعات و تعاملات اجتماعی، در ساختمان کتابخانه و ساختمان مجموعه سالن ها، ایجاد شده است. فضاهای مکث در میان این حرکت های بزرگ مقیاس، با منظر به پردیس دانشگاه طراحی گردید: محلی برای مطالعه و یا گفتمان.

این پروژه شامل یک آمفی تئاتر مرکزی ۱۰۰۰ نفره و دو سالن آموزشی با ظرفیت ۲۰۰ و ۱۵۰ نفر، سالن جلسات، فضاهای اداری، کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد دانشگاه و کافه است. دانشگاهی که در برنامه توسعه آینده به عنوان قطب دانشگاهی کشور برنامه ریزی گردیده است.
اما فضاهای آموزشی این روزهای ایران با ساخت و سازهای بی کیفیت معماری معاصر ایران و عدم استفاده از معماران خلاق و نخبه، بیمارگونه توسعه یافته است.

توضیحات پروژه:
• طراح: مهندسین مشاور معماری موج نو – New Wave Architectures
• معماران اصلی: لیدا الماسیان – شاهین حیدری
• تیم طراحی: سارا فراهانی، مریم امان پور، زهرا همدانی، ندا دهقانی، مریم ایوبی، مریم شکوهی، نرگس دهقانی، رعنا عباسی، گلرخ حیدریان، پری پورمقدم
• مشاور سازه، تاسیسات الکتریکی و تاسیسات مکانیکی: مهندسین مشاور معماری موج نو
• سرپرست طراحی سازه: یعقوب عابدپور
• کارفرما: دانشگاه سمنان
• سرپرست دستگاه نظارت: غلامرضا توحیدی، ابوالفضل جلال زاده، سهراب کاشفی
• پیمانکار: شرکت پل بند سمنان
• مکان: سمنان ، پردیس دانشگاه سمنان
• مساحت زیربنا: ۱۴۰۰۰متر مربع
• وضعیت: ساخته شده
• تاریخ طراحی: ۲۰۰۷
• تاریخ اتمام ساخت : ۲۰۲۳
• صوت و تصویر: شرکت پارس ویونا – آیدین طلوعی
• تصاویر: پرهام تقی اف

تهیه و تنظیم: معمارنیوز
سایت مرتبط: www.newwavearchitecture.com
منبع خبر: www.MemarNews.com
مطالب معمارنیوز را در کانال تلگرام معمارنیوز دنبال نمایید.