دفاعیه دکتری؛ “تبیین رابطه زمان و ادراک تداوم معنای مکان به واسطه ریتمهای شهری”
- شنبه, تیر 24, 1396, 17:39
- اخبار معماری
- ثبت نظر

دانشجو نصیبه چربگو؛ از پایان نامه خود تحت عنوان «تبیین رابطه زمان و ادراک تداوم معنای مکان به واسطه ریتم های شهری»، مورخ ۲۶ تیر ماه ۹۶ در آمفی تئاتر دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت ایران دفاع خواهد نمود.
چکیده ای از پایان نامه:
امروزه، موضوعاتی از قبیل ناب گرایی و ساده سازی، گرته برداری از درون و بیرون، بدون توجه به زمینه طراحی و همچنین سرعت و کثرت اطلاعات، ارمغانی جز انقطاع جریان پیوسته معنا در محیط نداشته اند. انقطاعی که موجب زندگی در زمانی ناپیوسته و منقطع شده است. این درحالیست که هر عصری هویت خود را دارد، اما آنجا که گسست روی میدهد مصادیقی از بحران هویتی در افراد و مکان ها رخ مینماید. بنابراین با وجود اینکه شهر به طور مداوم در حال تغییر است اما نرخ تغییر عناصر و اجزا متفاوت آن به یک اندازه نیست و به همین دلیل اصالت و هویت آن حفظ میشود و حس مکان و ثبات شخصیت از اهمیت و ارزش بسیاری برخوردار می گردد. برای دستیابی به تداوم و جریان پیوسته در بعد معنایی مکان، میبایست بر جنبه های آرام تر مکان متمرکز شد. در این زمینه، به نظر می رسد لحاظ کردن زمان به عنوان بعد چهارم فضا قابلیتهای جدیدی را در برخورد با مسائل شهری پیش رو قرار میدهد. در حقیقت، با توجه به تغییرات به وقوع پیوسته و در شرف وقوع در شهرها و اجتماعات و پیامدهای کالبدی و اجتماعی آن، دستیابی به چارچوبی که ارتباط معنای مکان را با زمان و فضا روشن نماید، ضروری به نظر می رسد. همچنین با توجه به تغییرات گسترده در شهر مشهد ضرورت پرداختن به این موضوع به عنوان نمونه مورد مطالعه روشن می گردد.
بنابراین، رساله ی حاضر با هدف پاسخگویی به بحران معنا در محیط، به تبیین رابطه زمان و تداوم معنا میپردازد. مرور ادبیات مرتبط در این پژوهش نشان داد از میان اجزای زمان، ریتم ها از نظر محتوایی بسیار به مفهوم تداوم نزدیک میباشند و هر دوی این مفاهیم همزمان در برگیرنده نوعی حرکت و پویایی ضمن ثبات و تکرار هستند. پس از مرور ادبیات در ارتباط با مفاهیم معنا، زمان، تداوم و ریتم، جایگاه این نوشتار در ادبیات در قالب چارچوب مفهومی ارائه گردیده است. در چارچوب مفهومی، ضمن ارائه مدل مفهومی برگزیده از معنای مکان و چارچوب مطالعه زمان در برنامه ریزی، شاخص های اولیه تداوم معنا نیز ارائه شده است که در ادامه ی پژوهش میدانی تکمیل گردیده است. در فرایند پژوهش، روش کیفی مد نظر بوده است. به طور مشخص در مطالعه ی زمان، تکنیک مطالعات کتابخانه ای منابع کتبی و تاریخ شفاهی استفاده شده است و در مطالعه ی معنا، نشانه شناسی با دورنمای پدیدارشناسی که به مرور تجربیات زیسته افراد میپردازد مد نظر بوده است. رویکرد تحلیل نیز در بخش نخست، تحلیل ریتم و در تعبیر معنا، پدیدارشناسی تفسیری می باشد.
در پایان، یافته ها نشان داد زمان به واسطه هر دو نوع خود- زمان مستقل و ارتباطی- بر تداوم معنا تأثیرگذار بوده است. این تأثیرگذاری در قالب دیرپایی یا طول مدت زمان، تاریخ و ریتم ها می باشد. همچنین یافته های تحلیل جزئی تر نشان می دهد در تداوم معنای مکان ثبات روابط بین اجزاء و مولفه های مکان از اهمیت بیشتری نسبت به ثبات اجزاء مکان برخوردار است. در روابط بین اجزاء مکان نیز رابطه دو جزء انسان و فضا واجد بیشترین اشاره های معنایی و ماندگاری ذهنی بوده است. در خصوص رابطه ریتم ها و معنای مکان نیز روشن شد معانی مرتبط با ریتم های خطی که معادل تجارب روزمره متداوم هستند، بیشتر در ذهن افراد تداوم داشته است. این در حالیست که تداوم عینی ریتم های دورهای یا رویدادهای تجربی بیش از سایر انواع ریتم می باشد.
* حضور برای عموم آزاد و رایگان می باشد.
زمان: دوشنبه ۲۶ تیر ماه ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۳۰
مکان: آمفی تئاتر دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
منبع: دانشگاه علم و صنعت ایران
دریافت تصویر
منبع خبر: www.MemarNews.com
مطالب معمارنیوز را در کانال تلگرام معمارنیوز دنبال نمایید.
Follow Memarnews
share Memarnews content