اعلام نتایج مسابقه طراحی داخلی و ورودی های ایستگاه های متروی تبریز

مطالب پیشنهادی :

نگاهی به کانسپت ساختمان پردیس دانش بنیان اراک | طرحی از دفتر معماری موفا |

وبینار با موضوع «جایگاه رمز و نماد در معماری ایرانی- اسلامی»

نگاهی به رتبه اول مسابقه طراحی سردر مرکز علوم مغز و اعصاب ایران | طرحی از محسن کیوانلو |

وبینار با موضوع «سیر تحول هسته تهران»؛ از سلسله وبینارهای تخصصی معماری منظر

وزیر فرهنگ رئیس دبیرخانه هنر معماری را منصوب کرد

۲۱ نظر on “اعلام نتایج مسابقه طراحی داخلی و ورودی های ایستگاه های متروی تبریز”

• علی wrote on ۹ اسفند, ۱۳۹۴, ۲۳:۴۲

  “واقعا از این تیم داوری انتظار بیشتری میرفت!!”
  طراحی ایستگاه مترو در عین اینکه از محصولات علم / هنر معماری به شمار میآید، نیازمند توجه به بسیاری مسایل فنی و تاثیرگذار غیر معماری در طرح معماری بنای مورد نظر نیز میباشد. برگزاری مسابقه ای در سطح ملی جهت برخورد با چنین بنایی یقینا نیازمند توجه به چنین مسایل فنی میباشد . چرا که بر خلاف بناهایی با کاربریهایی شاید معمولی تر – همچون بناهای مسکونی ، اداری ، تجاری و شبیه اینها – در بنایی همچون ایستگاه مترو، عدم توجه به این نکات حیاتی، ساختمان مورد نظر را در زمان ساخت یا پس از اجرا شدن ، با اشکالاتی بسیاری مواجه خواهد نمود .
  برای مثال در طرح برنده رتبه یکم میبینیم که طراح بدون توجه به اقلیم ، با ارتباط دادن فضای باز -محیط شهر- به محوطه سکوی مسافری ، شرایطی را بوجود آورده که مسافرین در انتظار قطار ، بدون هیچگونه محافظتی ، از سرمای سخت و خشک اقلیم منطقه متاثر شوند.
  در طرح حائز رتبه دوم هم برخوردی سطحی را با موضوع مسابقه شاهدیم. بکار بردن متریال شیشه در کف زمین و در این متراژ پیشنهادی ، نه تنها پروژه را با ایرادات جدی به لحاظ اجرا و عایقکاری مواجه می نماید ، بلکه استفاده از متریال شیشه در این حجم گسترده در کف پیاده رو / سقف سالن اصلی، در شهری زلزله خیز همچون تبریز ، میتواند منجر به فاجعه ای جبران ناپذیر گردد.
  در کنار اینها ، ایرادی که تقریبا به اکثر طرحهای ارائه شده وارد است ، برخورد فانتزی با موضوع مسابقه میباشد.
  عدم توجه به ارتباطات فضایی در پلان پیشنهادی مشاور و پیرو آن صورت نگرفتن هیچگونه تلاشی در راستای بهبود آن جای سوال دارد.
  برخورد حجمی صرف با ورودیها در سطح خیابان و عدم توجه به خروجی داکتهای تاسیساتی و هواکش های مربوط به دستگاههای هواساز ایستگاه ودر عمل حذف آنها از مقوله طراحی. در حالی که این تاسیسات به فرض اجرا شدن هر یک از طرحهای پیشنهادی ، نهایتا یا منجر به ماسکه شدن بخشی از حجم مجسمه گونه طراحی شده برای ورودی خواهند شد و یا باعث بهم خوردگی نظم ساختگی در پلان سایت پیشنهادی خواهند گردید.
• مهشید جعفری wrote on ۱۰ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۰:۴۱

  بنده از شرکت کنندگان این مسابقه بوده ام.در دفترچه ی مسابقه نقاطی غیر قابل تغییر در نظر گرفته شده بودند که جزء نقاط طراحی شده بود و از شرکت کننده ها عدم تغییر این فضاها را خواستار بودند در صورتی که نفر اول به طور کلی طرح و پلان را تغییر داده و ورودی پر تردد تر را که سمت دانشگاه بوده به طور کل نادیده گرفته است.دبیر خانه ی مسابقه نیز از روز اعلام نتایج تا کنون پاسخی به تماس ها و پیگیری های ما نداده است.
• علیرضا wrote on ۱۰ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۸:۰۷

  سلام مسابقه منظم و مرتبی بود.
  موفق باشید
• امین شهامی پور wrote on ۱۱ اسفند, ۱۳۹۴, ۸:۵۱

  با سلام و احترام به همه برگزیدگان،
  متاسفانه طرح های برگزیده هیچ کدام طراحی داخلی و سردر نیستند و همه طرح های برگزیده شامل طراحی لنداسکیپ می باشند.
  با توجه به قرار گیری سازه قدیمی بازار بالای بلوار به طراحی آقای فرهاد احمدی، همه طرح های برگزیده احترام خاصی به طرح آقای فرهاد احمدی قائل شده اند در حالی که عنوان مسابقه کلا طراحی داخلی و سردر بود و نه لنداسکیپ!
  طرح گروهی ما با یک طراحی داخلی بسیار قوی ولی سردر ورودی ضعیف اصلا مورد توجه تیم داوری قرار نگرفته است و حتی اگر یک سردر بسیار ضعیف داشته باشد به خاطر عنوان مسابقه و طراحی داخلی بسیار متفاوت و قوی حداقل بایستی شایسته تقدیر می شد….
  با تشکر از توجه همه.
• علیرضا wrote on ۱۱ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۰:۲۹

  سلام وخسته نباشید
  بااحترام به کلیه داوران.لطفا این مطلب رو منعکس بکنین
  بنده دراین مسابقه شرکت نکردم وعلاقه ای هم ندارم  ولی بعد ازدیدن نفرات برتر چند نکته به ذهنم رسید
  ۱.طرح برنده واقعا میخواهد اجرا بشود?تاالان به آب وهوا وبارشهای سنگین برف وباران درتبریز فکر کرده اید،رمپ هایی که در طرحها وجود دارد این نکته رو مدنظر داشته اند که مردم چطوری در زمستان ازین مسیر میخواهند رد بشوند
  ۲.بنده کلی ازمسابقات جهانی رو چک کردم .شما بعنوان داور میتوانین ازین طرحها که در حد کار دانشجویی هستند دفاع بکنین،واقعا نمیدونم این طرحها برگزیده شدند ویا حذف شدند
  ۳.کارهایی که انتخاب شدند فقط به سلیقه شخصی شما عزیزان بستگی دارد وقابل احترام است ولی این طرحها به نظرتون واقعا مورد استقبال قرار میگیردویااینکه مثل بسیاری از پروژه ها درایران دوباره کاری میشه
  ۴.شما بزرگواران به این مسئله فکرکردین که این میدان میخواست تبدیل به یک نماد برای شهر تبریزبشود نه اینکه زیرزمین تبریز
  ۵.ترکیب داوران عالی بود ولی طرحها بسیار بسیار ضعیف بودند.بنده حتی یک بازخورد مثبت از طرحا ندیدم.حیف پول وسرمایه ای که میخواد اینطور هدر برود
• علی مرادی wrote on ۱۲ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۳:۳۷

  با سلام.تبریک به همه دوستان برنده شده و تقدیر شده. طرح نفر اول واقعا شایسته اول شدن بوده از بین این طرح ها که میبینیم.البته قطعا کم کاستی هایی داره مثلا توجه نکردن به دیزاین داخلی. ولی خیلی خوب میشه که این اجازه به نفر اول داده بشه که نواقص رو برای اجرای این برژوه تکمیل کنن که حتما طرح اجرا بشه. از بین این طرح هایی که تا الان رویت شده, ترتیب اولویت بندی از نفر اول تا طرح های برگزیده کاملا منطقی هست. خسته نباشید به داوران عزیز. باتشکر
• علی خیابانیان wrote on ۱۲ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۵:۰۴

  پیش اومده باشه. هیات داورانی اینچنینی که شوق زیادی رو در دفتر ما برانگیخت تا در مسابقه شرکت کنیم و خوشبختانه نتونستیم حجم زیاد طراحی داخلی حواسته شده رو تکمیل و پروژه رو اسال کنیم. چطور ممکنه چنین عملکرد ضعیف و دانشجویی داشته باشن. دوستان بررگوار نکات مهمی رو گفتن. اضافه می کنم که طرح اول یکی از ورودی ها رو حذف کرده و با پست پروداکشن و نادیده گرفتن پاسگاه نیروی انتظامی سایت رو وسیع تر از حالت واقعی نشون دادن و اینکه ای کاش داوران متوجه مقیاس بودن و اینکه این پروژه چطور میی خواد در اون زپین کوچیک جا بشه. نمی خوام به دوست و همکاران رتبه اول جسارت کنم. ایده خیلی عالیه. و نکته آخر اینکه مترو برای ارتباط سریعه نه اینکه رمپی طولانی رو طی کنی. معمولا در پله برقی مترو افراد سمت راست می ایستن تا اونایی که عجله دارن از سمت چپ زود رد بشن.
• طرفدار شفافیت wrote on ۱۳ اسفند, ۱۳۹۴, ۱:۵۰

  با تبریک به برگزیدگان و تیم داوری،پیرو تایید کامنت ها و نقطه نظرات برخی از دوستان در خصوص ایرادات و شبهات مسابقه و داوری آثار.بشکل قاطع می توان گفت در آثار اول تا سوم و همینطور برخی از آثار برگزیده هیچ توجهی به نقاط غیر قابل تغییر در مسابقه که نمی بایست به آنها بار وارد کرد نشده و جالب تر آنجاست توجه چندانی به موضوع اقلیم،شرایط امنیتی و اضطراری برای فضایی چون ایستگاه مترو نشده است.استفاده از متریال هایی ناخوانا با شرایط حقیقی طرح و بستر پروژه نیز از نکات تامل برانگیز است.بسیار شنیدنی است دفاعیه داوران از داوری آثار اگر محقق شود و روزی برسد که داوران پاسخگو باشند.فرآیند مسابقات نباید بگونه ای باشد که اعمال سلیقه منجر به برگزیده شدن اثری شود هر چند… به وضوح دیده می شود طرح هایی در میان (برگزیده نشدگان!)که برخوردی نسبتا منطقی با مساله مترو و ایستگاه مربوط به آن داشتند و درک چه بسا بیشتر از داوران از این مساله داشتند چرا که داوران با انتخاب هایشان همواره سطح درک و شناختشان از مسایل فنی،کلی طرح و..آثار را نشان می دهند مگر آنکه پاسخگو باشند و برای داوری یک طرح که شاید چندین هفته زمان برده چند دقیقه بیشتر زمان بگذارند.داوری مسابقات معماری در چند نگاه!!!به همین سادگی.
• خیابانیان wrote on ۱۳ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۲:۴۱

  از عملکرد ضعیف و دانشجویی در نظر قبلیم منظورم عملکرد هیات داوران بود که چقدر بی دقتی و سستی به خرج دادن
• علامت تعجب wrote on ۱۵ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۱:۰۵

  در طرح اول اقلیم واقعا کجا در نظر گرفته شده ، تبریز یا اون سرما خشک واقعا احتیاج به سیرکوله اونم برای مسافران در انتظار قطار هست با حوض ابی به این مقیاس !!
  طرح دوم سطح شیشه ای با این مقیاس برای تردد واقعا قابل اجرا بدون هیچ سازه منطقی ( البته اسپایدر در تصویر مشخصه ولی واقعا اسپایدر توان تحمل وزن عابر و انسانهای که بر روی آن تردد میکنن دارد !) امکان تردد در زمستان بر روی سطح شیشه ای مقدور است ، مصالح استفاده شده نه یافت تاریخی سایت و نه با بافت اقلیمی سایت سازگاری دارد و در هیچ طرحی به زلزله خیزی تبریز توجه ای نشده !!
• مهشید جعفری wrote on ۱۶ اسفند, ۱۳۹۴, ۸:۳۸

  ضمن عرض سلام و خسته نباشید به برگزار کنندگان این مسابقه چند نکته ی مثبت و منفی در روند این مسابقه وجود داشت که به عنوان شرکت کننده این مسئولیت را برای خود میبینم در راستای بهتر شدن  کیفیت و بهبود هرچه بیشتر شرایط مسابقات خاطر نشان شوم.

  در ابتدای امر از پیگیری های دبیر خانه و مدیریت این مسابقه کمال تشکر را دارم که با صبر و حوصله به تمامی انتقادات و پرسش ها پاسخگو بوده اند.
  نکات منفی و انتقادات بنده به طور مستقیم هم به سمت یرگزار کننده ها و هم هیئت داوری است
  بدون در نظر گرفتن تمام کم و کاستی ها و مشکلاتی که برگزار کنندگان از نظر حقوقی ممکن است با آنها مواجه باشند نظر خود را اعلام میکنم زیرا بیان مشکلات حقوقی صرفا توجیهی در قالب منطق برای اصرار به اشتباه است زمانی که حوزه ی نفوذ مدیر و برگزار کننده ی مسابقه محدود به مسائل حقوقی است چه بهتر که قبل از برگزاری مسابقه به این نکات توجه شود.
  در خصوص داوری نیز نکاتی وجود دارد که یا حاصل توجیه نامناسب هیئت داوری بوده و یا کوتاهی این عزیزان که هم اکنون معماری معاصر خود را مدیون فعالیت های ایشان هستیم است.و به این ترتیب در زیر به آنها اشاره می شود
  ۱)اثری که به عنوان برگزیده ی نخست انتخاب شده نه تنها نقاط غیر قابل تغییر را تغییر داده است بلکه در حد کانسپت هم برای این اقلیم با این شرایط آب و هوایی مناسب به نظر نمی رسد و چاله ی مرگ تلقی می شود.پس جدا از قرار داد ساخت، کانسپت مناسب اقلیم هم نداده است مگر اینکه درشهری دیگر اجرا شود.
  ۲)اثر شماره ی ۲ نسبت به تمامی آثار شرایط بهتری داشته است ولی به این اثر نیز با توجه به فرهنگ ایران نقد هایی وارد است.استفاده از آن حجم شیشه بر روی سقف نه تنها منطقی نیست بلکه مشکلاتی نیز به وجود می آورد . بدون شک سالن پایین صفحه ی نمایشی به سمت بالا میباشد که متفرق کردن افراد از زیر آن برای نگاه نکردن به بالا نیروی انسانی بسیار ورزیده می طلبد همچنین در بالا با توجه به بارندگی و یخ زدگی امکان تمامی بازی های رو یخ را فراهم می کند.
  ۳)طرح شماره ی ۳ از نظر کلیت بسیار به طرح شماره ی ۶ نزدیک  بوده با این تفاوت که پشتوانه ی ایده ی طرح ۶ بسیار قوی تر و پخته تر بوده  این موضوع کاملا واضح است وسوالی که ایجاد میشود اینجا این است که چرا این اتفاق با این وضوح رخ داده است
  ۴)طرح شماره ی چهارم خارج از محدوده ی طراحی را طراحی کرده و همچنین حس و حال داخلی و پله ها بسیار رعب آور بوده البته این سوال پیش می اید که اصلا رندر داخلی از پله ها دقیقا از کدام پله زده شده است؟؟
  ۵)طرح شماره ی۵ ایده ی جدیدی در راستای استفاده از خاک کوبیده را داده که جالب است ولی سوالی که وجود داره این است که آیا تبریز همان آب و هوای کرمان را دارد و پدیده ی یخ زدگی خاک برای تیریز رخ نمیدهد و این حجم از خاک را متلاشی نمیکند؟؟؟
• امین شهامی پور wrote on ۱۶ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۲:۵۷

  همه طرح های برگزیده فقط یک نکته مشترک دارند!
  اون هم احترام زاید الوصف به سازه طراحی شده آقای فرهاد احمدی (بازار بالای بلوار) که به سبب اختلافات بوجود آورده از حیث احترام به دانشگاه و از حیث بوروکراسی اداری  نزدیک به ۲۰ سال است متروکه مانده و اخیرا در زمان دولت قبلی بازار بالای بلوار با کامپوزیت های قرمز رنگ آمیزی شد!
• امین شهامی پور wrote on ۱۶ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۸:۱۲

  به نظر من ترتیب اثر در نتایج مسابقات آتی اگر به شرح زیر باشد می تواند نتایج منطقی و معقولی داشته باشد. از همه دست اندرکاران و کسانی که ارتباط بهتری با مدیران درجه ۱ کشوری و دبیرخانه دائمی مسابقات معماری و شهرسازی دارند  خواهش میکنم این مساله رو انعکاس بدهند:

  ۴ گروه به ارزش ۲۵ درصد از کل نتیجه داوری به هر مسابقه معماری اختصاص داده شود که هر گروه تک به تک در تمامی آثار ارسالی اعمال نظر داشته باشند.

  ۱. شورای شهر: با نمره تاثیر ۲۵ درصد از ۱۰۰ درصد. ( اعمال مباحث شهری و الزامات مرتبط)

  ۲. کارفرما:با نمره تاثیر ۲۵ درصد از ۱۰۰ درصد. ( اعمال مباحث فنی و الزامات مر تبط)

  ۳.گروه مجری مسابقه: با نمره تاثیر ۲۵ درصد از ۱۰۰ درصد. ( اعمال شرایط حاکم بر منطقه و سایت)

  ۴.گروه داوری: با نمره تاثیر ۲۵ درصد از ۱۰۰ درصد. ( بررسی فاکتورهای معمارانه )
• خیابانیان wrote on ۲۰ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۰:۴۴

  نظرات دوستان بسی باعث خرسندی که حداقل هستند افراد اگاهی که دقیق تر از خیلی از این هیات داوران رایج مسابقات معماری امروز ایران می اندیشند. بسی باعث دلگرمیه
• Ali Mozaffari wrote on ۲۳ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۶:۲۰

  دبیرخانه محترم مسابقه ایستگاه شماره ۷ متروی تبریز

  با سلام،

  در پاسخ به نامه مورخه ۰۵/۱۲/۱۳۹۴ آن دبیرخانه مبنی بر اعلام دیدگاه‌های داوران در خصوص مسابقه، فرآیند برگزاری، طرح ها رسیده و روند داوری، نقطه نظرات خود را به شرح پیوست به اطلاع می‌رسانم.

         با احترام

       دکتر علی مظفری

  دهم اسفندماه هزار و سیصد و نود و چهار

  اطلاعات مسابقه
  • اطلاعات و مدارک فنی خواسته‌شده از شرکت‌کنندگان کافی بود. حال اگر شرکت‌کننده‌ای توجه نداشت و یا ما به عنوان داور توجه کافی نکردیم، قصور از برگزارکننده نیست.
  • اینکه در اطلاعات مسابقه تاکید شده بود که اینجا یک فضای شهری است و فرصت پرداختن به این موضوع برای شرکت‌کنندگان فراهم شده بود؛ نکته بسیار مناسبی است. وجود این فضای شهری یک فرصت بسیار درخشان و استثنایی در اختیار شهر و طراح گذاشته است.
  • شاید بهتر می‌بود که زمان بیشتری برای تبلیغ مسابقه، دریافت طرح ها و فرآیند مسابقه در نظر گرفته می‌شد. شاید برخی از کسری‌ها به دلیل محدودیت زمانی، پیش آمده‌اند.
  • هیات داوران متفقا به این نتیجه رسیدند که در این مسابقه باید طرح فضای داخلی ایستگاه از فضای خارجی آن تفکیک می‌شد. این موضوع از موقعیت و شرایط ویژه ایستگاه ناشی می‌شود که یک فضای باز شهری آن را احاطه کرده و این خود به تنهایی یک پروژه جدی است. این موضوع البته می‌تواند در ایستگاه‌های دیگر بسته به موقعیت و شرایط آن‌ها به شکل دیگری باشد.
  • به نظر من باید در اطلاعات مسابقه جزئیاتی در خصوص برآورد حجم مسافران ورودی و خروجی این ایستگاه در ساعت‌های اوج و در طی ساعت‌های کاری مترو، ارایه می‌شد. این ایستگاه در کنار دانشگاه تبریز قرار دارد و بخشی از فضای شهری مقابل آن نیز جزو محدوده مسابقه است که این موضوع در حجم استفاده‌کنندگان از مترو تاثیرگذار است. این اطلاعات به شرکت‌کنندگان آگاهی می‌داد که با چه نوع فضای شهری سر و کار دارند و باید چه خدماتی را برای چه تعداد از مسافران در طرح‌های خود پیش‌بینی کنند؛ چیزی که کمبودش به وضوح در اغلب طرح‌ها و احتمالا به طور حادتر در طرح منتخب مشهود بود. 
  • شرایط اقلیمی شهر تبریز باید در اطلاعات مسابقه معرفی می‌شد. اگرچه امروزه این اطلاعات به صورت آنلاین هم در دسترس است اما بهتر بود که ویژگی‌های کلی اقلیمی تبریز در قالب یک لینک یا جدول در دفترچه مسابقه ارایه می‌شد. طراحان برخی طرح‌ها گویا هرگز به این شهر مهم قدم نگذاشته بودند و در نتیجه دیاگرام‌های جذابی از کوران هوای آزاد در اطراف سکو ارایه کرده بودند که تو گویی طرح در اهواز قرار دارد.
  کمیته فنی
  • همان طور که یکی دیگر از داوران نیز به درستی اشاره کرد، با توجه به محدودیت زمان داوری بهتر بود که کمیته فنی قبل از داوران طرح‌ها را از لحاظ فنی بررسی کامل می‌کرد تا آن دسته از کارهایی که حداقلِ‌ معیارها را رعایت نکرده بودند، مثلا در آن‌ها نقاط اجباری پروژه از قبیل کد ارتفاعی ریل رعایت نشده بود، کنار گذاشته می‌شدند. شاید بهتر بود در مسابقه تصریح می‌شد که طرح‌هایی که متن را به گونه‌ای غیرواقعی جلوه بدهند یا ساختمان‌های موجود را جابه‌جا کنند و یا شهر را به نوعی دستکاری کنند که طرح‌شان به لحاظ بصری بهتر جلوه کند، کنار گذاشته خواهند شد. باید عرض کنم که یکی از کارهایی که متاسفانه به مرحله نهایی هم رسید دقیقا چنین کرده بود. به این دلیل فکر می‌کنم شاید کمیته فنی به زمان بیشتری نیاز داشت تا بتواند توضیحات کافی را در ارتباط با مسایل فنی طرح ها رسیده به صورت موجز و مدون به هیات داوران ارایه دهد.
  ترکیب هیات داوران
  • به نظر من  برگزارکننده از نظر انتخاب ترکیب هیات داوران موفق عمل کرده است. هیات داوران توازن و ترکیب خوبی از افرادی با تجارب و دیدگاه‌های متنوع داشت. با این وجود، شاید بهتر بود که از یک متخصص مترو در ترکیب کمیته فنی استفاده می‌شد که بتواند در خصوص جنبه‌های فنی و اجرایی،‌ نظرهای قاطعی بدهد. این موضوع کمک می‌کرد که قضاوت‌ها واقعی‌تر باشند. همچنین کمبود نگاه شهرسازانه در گفتگوهای هیات داوران محسوس بود که با توجه به موقعیت زمین طرح، حضور یک شهرساز که درکی هم از ملزومات حمل و نقل شهری داشته باشد به کیفیت انتخاب پروژه‌ها می‌افزود. 
  فرآیند داوری
  • باید توجه داشت که کار داوری امری جدی و خطیر است و در نتیجه روال انجام کار معمولا باید حرفه‌ای و به دور از تعارفات و ملاحظات دست و پا گیر انجام شود. 
  • فرآیند حذفی در روند داوری که توسط آقای هاشمی پیشنهاد شد با توجه به محدودیت زمان، روش مناسبی بود؛ اما باید توجه کرد که در این روش داور نباید تحت فشار جمعی سایر داورها قرار گیرد. در مرحله نهایی داوری بهتر بود به جای ۵ طرح اول به ۱۰ طرح اول رای داده می‌شد چراکه این موضوع کمک می‌کرد دامنه انتخاب وسیع‌تری داشته باشیم و نتایج بهتری بگیریم.
  • معتقدم که برای قضاوت باید معیار داشت. سلایق شخصی به جای خود، ولی برخی مسایل به گونه‌ای هستند که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت. لزومی به یکدستی مطلق در معیارها هم نیست و درک دقیق پدیده‌ی مورد بررسی ـ در این مورد “مترو” ـ از احتمال سردرگمی در داوری می‌کاهد. 
  همچنین باید بین یک اسکیس‌ و طرح دانشگاهی، مسابقه‌ی ایده، و کار قابل اجرا؛ بین جلسه کرکسیون دانشگاهی و قضاوت معماری تمیز داد. کلیه طرح‌های مسابقه ایده‌های جالب و قابل پروردن داشتند. اما نهایتا باید یک طرح بر اساس مدارک تحویل شده و نه پتانسیل‌های شبه‌تئورتیک و فرضیِ آینده‌اش انتخاب می‌شد. عدم توجه به این مسئله به نتایجِ غیر‌منتظره و بعضا تاسف آور می‌انجامد.  
  • در رابطه با نقش داور علی‌البدل، که موقعیتی بسیار مهم هم هست، یک سردرگمی همه‌جانبه به چشم می‌خورد. با اینکه داور علی‌البدل رای نداد، اما در ترغیب و جهت دادن به رایِ بیشتر داوران نقشی محوری ایفا کرد. علیرغم ارادت شخصی، به نظر من چنین تاثیر‌گذاری در محدوده‌ی وظایف داور علی‌البدل نیست و باید به او تذکر داده می‌شد.
  • در کنار رای دادن باید فرصت یادداشت گذاشتن هم وجود می‌داشت. مثلا طرح برنده مشکلات قابل توجهی دارد. قبل از رای‌گیری و قطعی‌شدن آن باید بر روی این نقطه ‌نظرات توافقی انجام می‌گرفت یا اینکه توافق می‌شد که هیات داوران یادداشت‌های اصلاحی را در اختیار کمیته فنی می‌گذارد. به هر حال باید فرآیند مشخصی در این زمینه وجود می‌داشت. این فرآیند مشخص نبود. 
  چالش‌های اخلاقی و ترتیبات حل و فصل آن‌ها
  • دبیرخانه دایمی مسابقات معماری و شهرسازی نهادی است که به تازگی تاسیس شده است، می‌تواند و باید نقشی محکم و مثبت ایفا کند. نماینده این کمیته هم در جلسه داوری بسیار حرفه‌ای عمل کرد و کارش را به درستی انجام داد. اما اینکه این نهاد توان قانونی و جایگاه لازم را برای ایفای نقش دارد، جای سوال است. مبحثی که باید در فعالیت این نهاد بهتر به آن پرداخته شود، پروتکل‌های تضاد منافع است. این پروتکل‌ها اگر در قانون وجود ندارند باید تعریف شده و گنجانده بشوند و این نهاد می‌تواند انجام این کار را تسهیل کند. این نهاد وجدان اخلاقی یک مسابقه خواهد بود. افرادی که در این نهاد حضور دارند، افرادی حرفه‌ای هستند و دارای یک سرمایه فکری‌اند که باید به جریان انداخته شود. 
  • تضاد منافع و شبهه‌ی تضاد منافع مفاهیم تازه‌ای نیستند اگرچه چنین به نظر می‌رسد که جامعه‌ی معماری ما هنوز در برخی موارد در حل و فصل چنین مفاهیمی ممکن است دچار سردرگمی باشد. به طور خلاصه می‌توان از شبهات به سادگی پیشگیری کرد. مثلا در هنگام شرکت در مسابقه اگر شرکت‌کننده با داوری همکاری نزدیک دارد می‌تواند در نامه‌ای رسمی این موضوع را به برگزارکننده اعلام کند تا برگزارکننده تدابیر لازم را فراهم آورد. و یا مثلا باید اطمینان حاصل کرد که طرح برگزیده به هیچ عنوان و در هیچ ظرفیتی سر از دفتر حرفه‌ای و یا کارگاه خصوصی داوری در نمی‌آورد که این امریست آشکارا غیر اخلاقی و غیر‌حرفه‌ای.

  دکتر علی مظفری

  دهم اسفند ماه هزار و سیصد و نود و چهار
• علیرضا wrote on ۲۴ اسفند, ۱۳۹۴, ۹:۴۷

  بااتمام سال ۹۴ میشه حالا یک برآورد اولیه از مسابقات معماری ایران داشت

  شهر قم بهترین وقویترین مسابقات رو باتیم متخصص وکاربلد انجام داده
  شهر تبریز ضعیفترین تیم های داوری واعلام نتایج

  بهترین مسابقات
  ۱.نظام مهندسی قم(طرح جسورانه)
  ۲.بنیاد آسمان قم(بدلیل کیفیت بالای طرحها دراین بخش اضافه شد)
  ۳.مسابقه طراحی ضلع قبله(حضورمشاوران قوی)
   
  ضعیفترین طرحهای ارسالی  
  ۱.سردر دانشگاه شریف
  ۲.ازین قبیل مسابقات زیاد بود وادامه این بخش لطفی ندارد

  ضعیفترین داوری ها
  ۱.ایستگاه شماره ۷تبریز(نتایج این مسابقه تمام مسابقات بد و ضعیف رو رو سفید کرد،این مسابقه با وجود شرکت کنندگان وطرحهای قوی بسیار مبتدی ودر حد یک مسابقه دانشجویی درحد یک دانشگاه کوچک نتایج رو اعلام کردند وطرحهای اعلام شد دارای هیچگونه فرم وحجمی قابل بحث وچالش برانگیز نیستندوفقط براساس علاقه شخصی داوران ونه براساس کاربرد واهمیت میدان اصلی شهر بزرگ تبریز انتخاب شدند،یک فرصت عالی که از دست رفت)
  ۲.مجتمع مسکونی الغدیر ۲ شهر قم.این مسابقه علیرغم طرحهای فوق العاده بسیار ضعیف اعلام شد بحدی که در بحث های تخصصی از ان به نام مسابقه مسکن مهر قم یاد میشه)
  سردر دانشگاه هنر.(از جمله مسابقاتی که نتایج آن با وجود طرحهای قوی بسیار ناامید کننده بود)
  ۳.ساختمان نظام مهندسی لرستان(طرحهای برتر بقدری بی ربط ومبتدی بودند که صدای همه درآمد جالبتر اینکه مسابقه دارای طرحها وکانسپتهای بسیار قوی وحتی آموزنده هم بود ولی چه سود)

  نکته پایانی بنده براساس آرشیو شخصی وعلاقه فردی این گزارش سالانه رو نوشتم،ویک نکته مهم دیگراینکه طرحهایی که در داوری ضعیف بودند نفرات برتر بدلیل جبهه گیری جامعه معماری نسبت به فقرمعماری دراین طرحا حتی کارهای خودشون رو بصورت کامل در فضای مجازی منتشر نمیکنند وفقط رفته در گنجه شخص خودشون
  یک سوال ،صرفا یک معمار خوب لزوما داور خوبی هم هست؟

  باتیریک سال نووآرزوی موفقیت برای همه
• محمد جواد وخیمی wrote on ۲۴ اسفند, ۱۳۹۴, ۲۲:۳۰

  با سلام خدمت مهندسین گرامی …پیشاپیش فرا رسیدن نوروز رو به تمامی مهندسین تبریک عرض میکنم.

  گفتنی ها رو تقریبا تمامی دوستان در نظرات خودشون بیان کردند ….گروه بنده نیز در این مسابقه شرکت کرد و واقعا مانند سایر شرکت کننده های عزیز وقت گذاشت.ولی گروه ما همچون سایر شرکت کننده هایی که به تک تک خواسته های مسابقه احترام گذاشته و عمل کرده و معیار های خواسته شده رو با توجه به چارچوب مسابقه و بدون تغییر نقاط غیر قابل تغییر و اقلیم تبریز و سایر نکات اثر گذار در طراحی رو برآورده کردیم تا خواسته های مسابقه که شامل طراحی داخلی تراز سالن فروش بلیط و طراحی داخلی تراز سکو و طراحی داخلی راهرو های ورودی به ایستگاه بود رو انجام دادیم ،البته در مسابقه نحوه پیوند ایستگاه مترو با فضای شهری پیرامون رو هم خواسته بود که این خواسته هم میتواند در نحوه طراحی داخلی از ورودی تا سکو مترو خودشو نشون بده و هم در طراحی لنداسکیپ و محوطه.که در اینجا گروه بنده در طراحی لند اسکیپ وقت کم آورد و ضعیف عمل کرد و خودمون هم قبول داریم اما چون طراحی داخلی رو انجام داده بودیم و خودمون راضی بودیم از کار،در مسابقه شرکت کردیم.ولی بحثی که هست، صورت مسئله هستش که مسابقه اصلش بر پایه طراحی داخلی بنا شده بود نه طراحی لنداسکیپ.من از عملکرد گروهم راضی هستم و از پیگیری دبیرخانه مسابقه مترو تبریز نیز قدردانی میکنم.همچنین به تمامی دوستان شرکت کننده خسته نباشید میگم ،تمام دوستان وقت گذاشتن و کار کردند.نفرات برگزیده هم
  زحمت کشیدند ولی خوب ای کاش این نفرات برگزیده در چارچوب مسابقه عمل میکردند و نکات اقلیمی ،نقاط غیر قابل تغییر و سایر نکات رو در طرح هاشون اعمال میکردند و داوران عزیز هم به قوانین مسابقه تمکین میکردند و در داوری خود بیطرفانه و منصفانه عمل میکردند.
• zeinalzade wrote on ۲۴ اسفند, ۱۳۹۴, ۲۲:۴۸

  با سلام.
  جناب آقای دکتر مظفری ، من یکی از شرکت کنندگان در مسابقه ایستگاه ۷ هستم. درخواستم از شما اینه که لطفا بفرمائید متر و معیار داوری این مسابقه چی بوده؟ چون در آثار معرفی شده بعنوان طرحهای برتر ، نه وفاداری به سایت اتفاق افتاده ، نه توجه به اقلیم… نه مسایل اجرایی مورد توجه قرار گرفته اند و نه ملزومات فنی . حقیقتا برای من – و یقینا بسیاری دیگر از دوستان شرکت کننده در این مسابقه – ابهام بزرگی وجود داره که اونهم در رابطه با معیار هیئت داوری برای انتخاب آثار برتره.
• خیابانیان wrote on ۲۶ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۰:۴۷

  به امید روزی که شاهد تحقق سواد و دقت فنی و تعهد اخلاقی داوران و معماران این کشور باشیم. 
• خیابانیان wrote on ۲۶ اسفند, ۱۳۹۴, ۱۰:۵۳

  ضمنا دبیرخانه توضیح ندادن که چه کسانی از بین ۴۰۰ تا کار شصت و چهارتا کار رو انتخاب کردن و فرستادن برای داوری.
• ندا wrote on ۸ آبان, ۱۳۹۵, ۱۱:۳۲

  سلام.

  بازهم یک مسابقه ی معماری داخلی برگزار شد و خیلی خوشحالم که علیرغم میل باطنیم ، شرکت نکردم . چون طبق معمول تمام مسابقات ، وقتی نتایج را دیدم ، هیچ یک از قواعد اعلامی در طرح های برنده ، رعایت نشده ولی برنده اعلام شده اند . واقعا به راستی ، چه لزومی به برگزاری مسابقه معماری و معماری داخلی هست وقتی حتی قواعد اولیه اعلامی از طرف دبیرخانه مسابقه در طرح های برنده ، رعایت نخواهدشد و چرا داورها هیچ وقت به این موضوع دقت نمی کنند .
  این مسایل باعث فرار معماران چیره دست از این نوع مسابقات درایران شده و طرح های برگزیده اغلب کپی ناشیانه ی طرح های خارجی هستند که به راحتی با یک سرچ اینترنتی می توان به تمام آثار دسترسی پیداکرد .
  متاسفم که داوران بنام هم ، به این مسئله دامن زده اند . این هم یکی از مسابقات بد و به دور از عدالت برگزار شده در ایران و به خصوص تبریز بود .مسابقه ای که شاید یادمان شمس دیگری برای تبریز رقم زند که اثر به دست شخص دیگری و بدون اجازه ی طراح اصلی اجرا شد و پول و شهرت به … رسید!!کافیست به اسناد مسابقه نگاهی بیندازید و کاراجرا شده را ببینید .نفر برگزیده ، اثر یک شخص دیگر را اجرا کرده و حالا هیچ کس پاسخگو نیست!!امیدوارم این طرح ها اجرا نشوند چرا که نه معماری داخلی مناسبی دیده میشه و نه آنچه که باید در طراحی داخلی ایستگاه مترو در تبریز بدان توجه میشد .

نظر دهید