نگاهی به طرح «موزه کرمان»؛ یکی از برندگان جایزه “A’ Design Award 2017”

چهارشنبه, فروردین 30, 1396, 19:23
اخبار معماری, گزارش مسابقات معماری
۲ comments

اختصاصی، معمارنیوز- مسابقه طراحی A’ Design Award برای ترویج و شناسایی بهترین آثار طراحی خلاقانه در سراسر جهان، تأسیس شده است. هدف اصلی این رقابت، ایجاد بینش جامع و درک شیوه های طراحی مناسب و هماهنگ با برگزیده ترین طرح های بین المللی در تمام زمینه های صنعتی می باشد. همچنین هدف نهایی این رقابت ترغیب و تشویق طراحان، شرکت ها و برندها در سراسر جهان به منظور ایجاد سازه ها و پروژه هایی با کیفیت که سودمند برای جوامع انسانی است، می باشد.

سالیانه پروژه هایی که در نوآوری، تکنولوژی، طراحی و خلاقیت متمرکز می باشند، کاندید جایزه طراحی A′ می شوند. لازم به ذکر است که طرح هایی قبول می گردند که در بازه زمانی ۱۰ سال اخیر طراحی شده باشند.

طرح موزه کرمان؛ یکی از برندگان مدال برنز جایزه بین المللی طراحی ۲۰۱۷ A Design Award
طراح: گروه معماری M.G.D
تاریخ طراحی: زمستان ۹۵
موقعیت طرح: کرمان

مشخصات عمومی طرح:
نام پروژه: موزه کرمان (جازموریان)
طراحی توسط گروه معماری M.G.D
اعضای گروه: پوریا درویشی، خشایار منصوری زاده، آیدا گل احمدی

معرفی و توضیحات طرح به بیان طراح:
پروژه ی مذکور کاربری موزه داشته و در استان کرمان و شهر جازموریان واقع شده است. طرح پیشنهادی ذیل برای این موزه با توجه به شرایط سخت آب و هوایی منطقه، برگرفته شده از یکی از کهن ترین سازه های اقلیمی منطقه به نام کپر می باشد. کپر شامل سازه ای قوسی یا کروی شکل است که به لحاظ مصالح منفذ دار خود، به خوبی شرایط آب و هوایی گرم و خشک منطقه را کنترل و در محدوده ی آسایش انسان قرار می دهد. فلذا برای ایجاد شرایط آسایش مناسب در سازه ی عظیم موزه ی جدید، و همچنین ایجاد فرمی چشم نواز و خیره کننده جهت جذب توریست به منطقه و احیای اقتصاد آن، تصمیم به طراحی بنایی دو پوسته با پوسته خارجی کپر مانند و منفذ دار گرفته شد. برای دستیابی به این مهم، سازه ی اصلی ساختمان موزه به ارتفاع ۸+ متر انتقال یافته و برای ایجاد طبقه ی همکفی با پلان آزاد، هسته ی مرکزی در وسط پلان و سه قوس فولادی عظیم در اطراف آن طراحی گردید تا موزه به صورت سیستم سازه ای کابلی و معلق در ارتفاع ۸+ تا ۲۰+ متر قرار بگیرد. سپس پوسته ای جداگانه بر روی بنای اصلی کشیده شده و ساختمان کاملا دو پوسته ایجاد گردید.

در مرحله بعدی، با کمک نرم افزارهای مهندسی و طراحی نظیر Rhinoceros , Grasshopper الگوریتم رفتاری و محاسباتی پوسته ی خارجی محاسبه و طراحی شده و سازه ای فضاکار و سبک حاصل گردید. همچنین برای استفاده ی حداکثر از انرژی گرمایی موجود، منفذهای موجود میان پنل های سازه ی فضاکار خارجی را با صفحات فوتوولتائیک مات تیره رنگ پوشانده و امکان حرکت آزادانه و جهتگیری ۱۸۰ درجه برای تک تک صفحات ایجاد شده به گونه ای که این پنلها در تمام ساعات روز مایل به طرف جهت تابش پرتوهای خورشید بوده و حداکثر انرژی را جذب و به وسیله ی منافذ ایجاد شده در جبهه ی پشت خود (جهت سایه گیر پنل ها)، هوای داخلی موزه را به جریان انداخته و به این ترتیب دمای فضاهای داخلی همواره در محدوده ی آسایش باقی می ماند. گام آخر در طراحی این بنا، به کارگیری سایر تکنولوژی های روز دنیا نظیر پنجره های Low-E و سیستم فضای سبز به روش پرورش مصنوعی می باشد. همچنین برای ارتباط هرچه بیشتر بنا با محیط خارجی، آمفی تئاتر و رستوران به صورت پارامتریک و توپوگرافی مانند، طراحی شد و ایوان های سبزی در دو طرف هر طبقه ی بنای موزه طراحی گردید. این فضاهای سبز به طور چشمگیری در تعدیل آب و هوای فضاهای داخلی نقش داشته و همچنین به زیبایی بنا می افزاید.