انتشار کتاب «معماری دیپلماتیک؛ اصول و مبانی معماری و طراحی بناهای دیپلماتیک»

اختصاصی، معمارنیوز- انتشار کتاب «معماری دیپلماتیک؛ اصول و مبانی معماری و طراحی بناهای دیپلماتیک»

تالیف: پژمان احمدی
ناشر: طحان
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹
شمارگان: ۱۰۰۰ نسخه
تعداد صفحات: ۱۶۴
قیمت: ۳۸۰/۰۰۰ ریال

مقدمـه کتاب:
در ادوارهای گذشته حکمران های هر ملت، نمایندگان خود را برای برقراری ارتباط به سایر ملل می فرستادند. آنچه از کلمه سفیر واضح است، این نمایندگان با اهداف و مقاصد از پیش تعیین شده در سفر بوده و با بازگشت به سرزمین های خود، دستاوردهایی را با خود داشته اند. امروزه اما ارتباطات دیپلماتیک علاوه بر اعزام سفرا، ایجاب می کند که مکان اقامت آنها پیوسته به این حضور باشد، در واقع با روانه کردن سفیر در سرزمین دیگری، معماری خود را نیز به همراه او روانه می کنیم. اعزام سفیر همچنان مراجعت او را در پی دارد اما معماری برای ماندن است که وجود یافته، معماری به جای مانده از ما، بیانگر تاریخ، فرهنگ و اقتدار در آنجا خواهد بود و تا آن زمان که هست از ما می گوید.
امروزه قواعد روابط بین الملل مستلزم حضور در سرزمین یکدیگر است. چنانچه همه ی ملل خواهان رابطه دیپلماتیک با یکدیگر باشند، در این صورت به شکل دو طرفه در سرزمین های مطبوع، به تعداد ملت ها حضور خواهند داشت. لذا بدین شکل شمار بناهایی از این دست در سرزمین مشخص، چشمگیر خواهد بود و اهمیت خواهند یافت.
تحقق اهداف و پیگیری سیاست های کلی کشور درگذشته مهمترین فعالیت های دستگاه دیپلماسی بوده، اما امروزه بخشی از آن فعالیت به سایر نهادهای ملی و کشوری، دولتی و غیردولتی واگذارشده است. تغییر قواعد بازی در نظام بین الملل، دیپلماسی اقتصادی، تغییر اولویت ها در منافع ملی کشورها، توسعه ارتباطات و تنوع اطلاعات و افزایش پیوندها، ظهور حرکتهای قومی و مذهبی، خروج انحصار اعمال سیاست خارجی از وزارت خارجه، افزایش نهادها و فعالان غیردولتی در عرصه ی روابط بین الملل، از جمله مواردی است که تحول و تغییر را در مفهوم دیپلماسی فراهم ساخته است.

پیشگفتـار:
سیاست به عنوان حساس ترین عرصه فعالیت انسان در جامعه، به شکل غیرقابل انکاری متاثر از فرهنگ، اندیشه، عوامل اجتماعی و اقتصادی، و منافع شخصی و گروهی است و ازاین رو بخش قابل توجهی از موضوع های مطرح شده در آن، میان رشته ای محسوب می شوند. در تعریف سیاست، دو رهیافت کلی وجود دارد، نخستین رهیافت، سیاست را امری می داند که منحصر به فعالیت ها و روابط نهادهای عمومی همچون دولت، حکومت و احزاب می شود، اما رهیافت دوم، دامنه شمول سیاست را به مراتب گسترده تر از عرصه نهادهای عمومی می داند و بر آن است که هر جا و هر زمان که نوع بشر وجود داشته باشد، سیاست نیز وجود خواهد داشت. بر این مبنا، سیاست حتی در جوامع فاقد دولت نیز موضوعیت می یابد (لفت ویچ، ۲۰۰۴: ۱۴).
این برداشت از سیاست درخود این معنا را نهفته دارد که امکان وجود سیاست، مستلزم وجود دولت نیست. از این نظر می توان ردپای سیاست را در عرصه های عمومی و خصوصی غیر رسمی همچون مراکز مذهبی، کارخانه ها و مراکز تولیدی، اتحادیه های تجاری، گروه های قومی، گروه های جنسیتی و حتی در صف اتوبوس، در بین تماشاگران مسابقه فوتبال، انجمن های داوطلبانه، در بازی کودکان، مجتمع های مسکونی و یا میان مهاجران ساکن در حلبی آبادهای اطراف کلان شهرها مشاهده کرد. هر چند میان سیاست در این برداشت با سیاست در برداشت رسمی آن تفاوت هایی وجود دارد، اما نکته مهم این است که در هر، دو برداشت، مردم، قدرت و منابع، مؤلفه هایی کلیدی هستند (لفت ویچ، ۲۰۰۴: ۱۰۳).
معماری هنری است که مرز بین خدا و انسان را می سازد (دیباج و سلطان زاده، ۱۳۹۲: ۱۶). معماری به لحاظ ریشه ای به معنای ساختن و ساختن به تعبیر هایدگر واژه ای از جنس و ریشه هستن و ساکن و بودن است. هستی انسان ها در نهایت، جز سکونت داشتن فضایی ساخته شده معنایی ندارد. بنابراین فعل ساختن به این دلیل از سوی انسان انجام می گیرد که او ناگزیر از سکونت است. تنها معنای هستی انسان فانی در زمان و مکان، آفرینش فضاها و کالبدهاست. انسان با ساختن، سپس تخریب کردن و باز از نو ساختن، به تقلید از آفریدگار خویش اقدام به آفرینش می کند. بر این مبنا می توان گفت، معماری کامل ترین هنرها در بعد زمان و مکان است (فکوهی، ۱۳۷۶: ۴۹۰:ونک، هایدگر، ۱۹۷۱). ایجاد نظم هماهنگی و ترکیب فضایی_زمانی که معماری در مرزهای ساخت جای می دهد، در واقع به مثابه گسستی از طبیعت است (فکوهی، ۱۳۷۶: ۴۶۵). انسان، پیش از هرچیز باید طبیعت را مطیع خود و وحشت را به آرامش تبدیل کند، باید زمینی را به حالتی درآورد که منافع او را تامین کند، معماری یکی از ابزارهای تسلط انسان بر طبیعت است (شپرد، ۱۳۸۵: ۳۱). معماری، هنری است که با به کار گرفتن برنامه ریزی مبتنی بر اصول هندسی و علم زیبایی شناسی، نظم و هماهنگی را از میان اشفتگی به وجود می اورد، نظم دهی خلاق فضا. چنان که جان راسکین در کتاب هفت چراغ می گوید، معماری، هنری است به تصویر درامده از زیبایی که تحسین ذهن بشری برانگیخته و به منظور فراهم کردن آسایش روان و نمایاندن قدرت، آفریده شده است. همچنین می توان معماری را هنر و علم طراحی بناهای دانست که بیانگر کیفیت زیبایی هندسی و هیجان و قدرت های روحی است (غفوری، ۱۳۸۵: ۱۷۲).
معماری همواره رسانه ای شاخص در نمایش فرهنگ، قدرت و پیشرفت یک جامعه ی مدنی بوده، بدین سبب معماری دیپلماتیک نیز از جایگاهی ویژه برخوردار است. چرا که این ساختمان های دیپلماتیک کالبد فیزیکی یک ملت در خارج از کشور هستند. در بهترین حالت خود، ممکن است زمینه ساز ایجاد ارتباط میان ملت ها باشند و در بدترین حالت خود نیز می توانند، در بدتر شدن این روابط نقش داشته باشند. (Guenova,2012).

معماری در مقام یکی از فراگیرترین فعالیت‌های اجتماعی میان توسعه‌ی اقتصادی و نظم ایدئولوژیک وساطت می کند و بسیاری از آن‌چه ما از نهادها، ساختار توزیع قدرت، مناسبات اجتماعی، ارزش‌های فرهنگی و زندگی روزمره می‌دانیم، به‌واسطه‌ی فضاهای کالبدی معماری ممکن شده است.
نقش هنر معماری در دیپلماسی و ارتقای قدرت نرم ملی غیر قابل انکار است. دیپلماسی عمومی ظرفیت های دیپلماتیک معماری برای نمایندگی یک ملت و تاثیرگذاری بر اذهان می تواند به دستاوردهای متنوعی برای دولت ها در عرصه های گوناگون منجر شود. بعنوان مثال عمده ترین نشانه هایی که در رویدادهای متنوع بین المللی مربوط به یک کشور یا شهر در حوزه های مختلف علمی، گردشگری، شهری و ورزشی در قالب های رسانه ای اطلاع رسانی و تبلیغاتی مشاهده می شود، مهم ترین نمادهای معماری محل برگزاری آن رویداد است. در بخش های خبری شبکه های تلویزیونی نیز هنگام وقوع یک اتفاق اعم از مثبت یا منفی در هر کشور، بسته به سیاست های آن رسانه با برقراری ارتباط خبری با خبرنگاران مستقر، تصویر مهم ترین نماد معماری آن مکان در کنار پوشش وقایع مرتبط با رخداد دیده می شود.
امروزه کشور ها برای طراحی بناهای دیپلماتیک اهمیت خاصی قائل می شوند و بخشی از نظام آموزشی مرتبط را، معطوف آموزش های تخصصی و بنیادی در این زمینه کرده اند. با این وجود در محیط های آموزشی خصوصا دانشگاه های کشور ما، توجهی به نیاز چنین مساله ای نمی شود که خود می تواند چالشی آموزشی برای تربیت معماران ما باشد یا دستگاه دیپلماسی بعنوان متولی سیاست های خارجه کشور برنامه و تدبیر مناسبی در جهت آموزش و تربیت افراد متخصص ندارد. در حقیقت ملت های جهان یکدیگر را بیش از هرچیز از طریق ابنیه و معماری می شناسند و از آن طریق با همدیگر ارتباط برقرار می کنند. هر بنایی در عین ایستا بودن در خود معانی ضمنی فراوانی دارد. بناها در مواجهه با مخاطب از جنبه های زیبایی شناسانه وارد اذهان آنها می شوند و تصویر مثبت یا منفی از یک ملت را شکل می دهند.

• فهرسـت مطالـب کتـاب:

فصل اول : تعاریف و مفاهیم دیپلماتیک
مقدمه
پیشگفتار
پیشینه ی دیپلماسی
مفهوم و ماهیت دیپلماسی
دیپلماسی نوین
سفارتخانه
کنسولگری
سایبر دیپلماسی
حقوق دیپلماتیک
روابط دیپلماتیک
مصونیت دیپلماتیک
حقوق کنسولی
مصونیت کنسولی

فصل دوم : ادبیات و مفاهیم معماری سیاسی ادبیات سیاسی معماری
تعامل و کنش ارتباطی
متغیرهای موثر در کنش ارتباطی سفارت خانه ها

فصل سوم : مبانی نظری معماری بناهای دیپلماتیک
شکل گیری بناهای دیپلماتیک
معماری معاصر و بناهای دیپلماتیک
معماری دیپلماتیک
گونه شناسی بناهای دیپلماتیک
مبانی طراحی بناهای دیپلماتیک
انواع سفارت خانه ها
نگرش های طراحی بناهای دیپلماتیک
چالش های طراحی بناهای دیپلماتیک
استراتژی و ملاحظات طراحی جهت امنیت کالبدی

فصل چهارم: ضوابط و استانداردهای طراحی بناهای دیپلماتیک
عناصر کالبدی سفارتخانه
استانداردهای فضای اداری
بررسی ضوابط طراحی ساختمان های اداری
الگوی فضای مشابه در ساختمان سفارتخانه
برنامه فیزیکی و ریز فضاهای یک سفارتخانه

فصل پنجم: بررسی روند طراحی نمونه های موردی
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در ژاپن_توکیو
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در کره جنوبی_سئول
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران درالمان_فرانکفورت
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در برزیل_برازیلیا
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در تایلند_بانکوک
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در اردن_ امان
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نیجریه_ابوجا
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سوئد_استکهلم
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در استرالیا_کانبرا
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان_دوشنبه
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در المان_برلین
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در گرجستان_ تفلیس
نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در البانی_تیرانا

دریافت تصویر جلد
منبع خبر: www.MemarNews.com
مطالب معمارنیوز را در کانال تلگرام معمارنیوز دنبال نمایید.
هرگونه استفاده از مطالب اختصاصی این سایت بدون کسب اجازه کتبی پیگرد قانونی دارد.