نگاهی به کانسپت برج باغ رارا | طرحی از استدیو معماری پیمان کیانی |

یکشنبه, فروردین 31, 1404, 9:41
اخبار معماری, پروژه
ثبت نظر

کانسپت و توضیحات به بیان معمار طرح – برج رارا تفسیر معاصر و خلاقانه‌ای از زندگی عمودی در بستر شهری است؛ معماری‌ای که مرز میان صلابت حجم، شفافیت فضایی و ارتباط با طبیعت را با دقت و ظرافت بازتعریف کرده است. این پروژه با بهره‌گیری از سازماندهی خطوط عمودی در پوسته‌ی ساختمان، هویتی بصرى و معماری شاخص خلق می‌کند که در عین انسجام فرمی، پاسخی هوشمندانه به نیازهای اقلیمی و حریم خصوصی ساکنان نیز ارائه می‌دهد.
در طراحی این برج، مفاهیمی چون نفوذ کنترل‌شده‌ی نور، ارتباط بصری هدفمند و تعادل میان درون و بیرون، به اصول بنیادین تبدیل شده‌اند؛ به گونه‌ای که ساختار نما همان‌قدر که به محدود کردن دیدهای ناخواسته از بیرون می‌پردازد، در عین حال فضای داخلی را با نور طبیعی و چشم‌اندازهای شهری غنی می‌سازد.
حضور تراس‌های سبز و باغ‌های معلق در لایه‌های مختلف برج، نشان‌دهنده‌ی تلاشی برای امتداد افقی طبیعت درون یک سازه‌ی عمودی است. این فضاهای سبز علاوه بر ایجاد ارتباط بایوفیلیک میان انسان و محیط، نقشی مؤثر در بهبود شرایط اقلیمی و ارتقاء کیفیت آسایش حرارتی ساکنان ایفا می‌کنند.

مشخصات طرح:
• طراح: استدیو معماری پیمان کیانی
• معمار مسئول: پیمان کیانی
• تیم معماری: رونیکا بی ریا، محمد رضائیان، سمانه فضلی
• کاربری: مسکونی
• مساحت زمین: ۴۳۷۲.۶۲ مترمربع (۷۰*۶۳.۵)
• ارتفاع کل ساختمان: ۹۷ متر (ارتفاع لابی ۱۶ متر در دو طبقه و دارای ۱۸ طبقه ۴.۵ متری)
• محل پروژه:
• اتمام طراحی پروژه: اسفند ۱۴۰۲

یروژه برج باغ رارا، ما را به سمت یک طراحى عمودى برد. ارتفاع لابى ۱۶متر در دو طبقه و ارتفاع برج ١٨ طبقه ۴.۵ مترى می‌باشد. بنابراین پروژه یک بلند مرتبه عمودى به حساب می آید. با چند تکنیک نما را طراحى کردیم. در ابتدا خطوط باریک عمودى را روى بدنه ایجاد کردیم. در این مرحله بدنه برج چیزى شبیه به یک ساختمان ادارى به خودش گرفت. با یک ریتم خاص در طبقات (طورى که هر وجه متفاوت شود) حفره‌هایى در نما با ٣ طبقه خالى کردیم. این فضاها باعث شدند واحدهاى کنارى کیفیتى متفاوت پیدا کنند؛ طورى که تراس‌هاى متنوعى در نما و بدون زاویه دید در پلان در طبقات ایجاد شد.
بین خطوط عمودى نما، روزنه‌هاى عمودى، ورود نور با عرضى متناسب به فضاى داخل را با حفظ انرژى ساختمان ممکن ساختند. و در نهایت تراس‌هاى سبزى که از دل خطوط راه راه نما بیرون آمده‌اند. این ٣ تکنیک، به غیر از ایجاد تنوع در پلان، تنوعى جذاب را در نما بوجود آورده است؛ به گونه‌ای که در زوایایی احساس می‌کنید بخش بالاى ساختمان به صورت کنسولى طراحى شده است.