نگاهی به پروژه‌ «برج اختیاریه»؛ یکی از برندگان جایزه “A’ Design Award 2017”

سه شنبه, فروردین 29, 1396, 18:23
اخبار معماری, گزارش مسابقات معماری
ثبت نظر

اختصاصی، معمارنیوز- مسابقه طراحی A’ Design Award برای ترویج و شناسایی بهترین آثار طراحی خلاقانه در سراسر جهان، تأسیس شده است. هدف اصلی این رقابت، ایجاد بینش جامع و درک شیوه های طراحی مناسب و هماهنگ با برگزیده ترین طرح های بین المللی در تمام زمینه های صنعتی می باشد. همچنین هدف نهایی این رقابت ترغیب و تشویق طراحان، شرکت ها و برندها در سراسر جهان به منظور ایجاد سازه ها و پروژه هایی با کیفیت که سودمند برای جوامع انسانی است، می باشد.

سالیانه پروژه هایی که در نوآوری، تکنولوژی، طراحی و خلاقیت متمرکز می باشند، کاندید جایزه طراحی A′ می شوند. لازم به ذکر است که طرح هایی قبول می گردند که در بازه زمانی ۱۰ سال اخیر طراحی شده باشند.

پروژه برج اختیاریه؛ یکی از برندگان مدال نقره جایزه بین المللی طراحی ۲۰۱۷ A Design Award
نام پروژه: برج مسکونی اختیاریه
طراح: رضا مفاخر (شرکت معماری زما)
تاریخ اجرای پروژه: بهار ۹۲
موقعیت پروژه: تهران

معرفی و توضیحات طرح به بیان طراح پروژه:
پروژه برج اختیاریه در ضلع جنوب شرقی میدان اختیاریه واقع در شمال شرق تهران، واقع شده است. در طراحی هندسه این برج به تبعیت از هندسه زمین، مثلث و اضلاع آن حدودا هم جهت با خطوط لبه سایت در نظر گرفته شد. در این حالت یکی از رئوس مثلث بر محور میدان قرار گرفت تا بر آن تأکید داشته باشد. منشور مثلث فرمی پویا و پرتحرک است و علاوه بر آن توانایی بالایی در عبور دادن جریان باد از روی دیواره های خارجی خود دارد.

در مرحله بعدی مثلث بزرگ به سه مثلث خرد تبدیل شد، تا نیازهای مختلف ساکنان واحدهای مسکونی و کاربران تجاری را پاسخ گوید. هسته مرکزی و مسیرهای سه گانه که از شکاف میان مثلث‌ها پدید می آید، موجب می گردد برج فرمی دعوت کننده از سوی ورودی میدان داشته باشد. بعلاوه تأمین نور روز، تهویه هوا و کوران باد به آسانی صورت می‌پذیرد و در عین حال از سنگینی بصری حجم ساختمان می‌کاهد؛ چرا که در طراحی برجی با تعداد طبقات بالا و قرارگیری در بافت شهری فشرده، صلب بودن حجم بنا تبعاتی مانند عدم خوانایی با بافت مجموعه و آشفتگی خط آسمان را سبب می گردد که در نهایت تبعات آن، نپذیرفتن بنا از سوی مردم محلی و عدم مقبولیت عام را به دنبال خواهد بود.

در مرحله بعد هر مثلث به مرکز ثقل خود چرخید تا فاصله شکاف ها بیشتر شده و فرم از محور تقارن خارج گردد. به دلیل اختلاف تراکم بخش های تجاری و مسکونی در حدود ۵۰% منشور طراحی شده سه گانه نمی توانست از بالا تا پایین مساحتی یکسان داشته باشد. این مسئله موجب شد که طبقات پایینی برج افزایش مساحت یابد تا بتواند میزان تراکم مجاز را پوشش دهد. بنا به دلایل زیباشناسی این افزایش مساحت بصورت تدریجی صورت پذیرفت تا این تصویر در ذهن بیننده تداعی شود که برج از زمین بلند شده و به سوی آسمان رفته است.