دومین نشست از سلسله نشست های پژوهشی ماسوله با موضوع معماری خانه

مطالب پیشنهادی :

وبینار با موضوع «جایگاه رمز و نماد در معماری ایرانی- اسلامی»

نگاهی به رتبه اول مسابقه طراحی سردر مرکز علوم مغز و اعصاب ایران | طرحی از محسن کیوانلو |

وبینار با موضوع «سیر تحول هسته تهران»؛ از سلسله وبینارهای تخصصی معماری منظر

وزیر فرهنگ رئیس دبیرخانه هنر معماری را منصوب کرد

برگزاری مراسم بزرگداشت “روز معمار”؛ بزرگداشت شیخ بهایی

۲ نظر on “دومین نشست از سلسله نشست های پژوهشی ماسوله با موضوع معماری خانه”

• حمید معماری wrote on ۹ آذر, ۱۳۹۳, ۱۵:۰۵

  با سلام.
  بسیار کار شایسته ای است موضوع خانه، چرا که مشکل عمده معماری امروز ما خانه می باشد که دیگر معنی و مفهوم خود را از دست داده است.
  اینجانب کتابی تحت عنوان معماری و معماران سبزوار سال گذشته به چاپ رسانده که موضوع اصلی این کتاب نیز خانه می باشد.
  این کتاب اولین جلد از مجموعه کتابهای ((معماری خانه های ایرانی)) می باشد که در جهت معرفی معماری و معماران ارزشمند این بناها است و در ۲۷۰ صفحه و ۷ فصل و مصور و تمام رنگی به برسی خانه های سنتی و نوگرای ایرانی در یکصد سال گذشته می پردازد.
  آنچه معماری گذشته ما را دوست داشتنی و آرام بخش و نرم و روان کرده بود همخوانی و همراهی معماران و معماری با طبیعت بود. به محیط اطراف و طبیعت پاک، آسیبی نمی رساندند. بنابراین طبیعت هم با آنان همراه و همسو بود. اکنون هردو به سرنوشت مشترکی که تخریب و ازبین رفتن این آثار ارزشمند طبیعی و معماری می باشد دچار شده است. چنانچه جلو این روند روبه رشد ناگوار گرفته نشود در آینده ای نزدیک دیگر اثری از آثار آنها باقی نخواهد ماند تا آیندگان بتوانند از آن بهره ببرند. 
   تاریخ کهن معماری خانه های ایرانی آنگونه که شایسته است مورد مطالعه قرار نگرفته است. درپی آن معرفی و شناخت و محافظت  از این بناها نیز دچار فراموشی شده است. 
  بادگیرها یکی از عناصر اصلی معماری اغلب مناطق کشور است و بیشترین کاربرد آن در خانه ها می باشد و نماد معماری ایرانی است. این در حالی است که کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس که سالها قبل این نماد ایرانی را از ما به عاریه گرفته اند بدنبال ثبت و ظبط آن بنام خود هستند. این نتیجه عدم توجه ما به معماری اصیل و ارزشمند ایرانی است که حتی هنوزهم قابل استفاده و بهره برداری است. در روزگاری که کشورهای پیشرفته بسوی استفاده از انرژیهای پاک و ارزان رفته، بادگیر بهترین گزینه می باشد.     
  هرگاه وهرجا سخن از معماری سنتی می شود چه مکتوب و غیرمکتوب همیشه حرف وحدیثها پیرامون شکل بنا ها ونقشه وطرح وتاریخ وقدمت بنا بوده واز یکی از عوامل اصلی آن که سازندگان و پدید آورندگان این آثار می باشند سخنی گفته ونوشته نمی شود. مقوله معماران در معماری از اموری است که کمتر و شاید هم اصلا به آن پرداخته نشده است. این عامل اصلی عدم موفقیت  معماران این دوره در شناخت معماری بوده است. 
  باید به این امر واقف بود که خمیرمایه اصلی معماری ما که بعنوان شناسنامه ملی و بیان فرهنگ ما در آن دوره بوده است، معماران هستند که در صورت عدم شناخت آنان و آموزش و کسب دانش ایشان، به هیچوجه معماری ما قابل اصلاح و هدایت به مسیر انسانی خود نخواهد بود. 
  اینجانب بعنوان فردی از (خانواده معماران ایرانی) و  کسانیکه صاحب گوشه ای از این معماری ارزشمند در خراسان و کرمان می باشند در پی معرفی این معماری و معماران برآمده، تا درحد توان و بضاعت مالی و علمی خود بتوانم این مهم را به شایستگی معرفی نمایم. 
  درنگ جایز نیست. اکثر خانه ها خراب شده و اندک مانده ای از آن باقی نمانده که آنهم خیلی ارزشمند و قابل ارائه است. بنابراین چه نیکو است هر شهری قبل از اینکه خانه های تاریخی آن در هجوم ناجوانمردانه به آن منهدم و ازبین گردد کتابی در این خصوص همانند کتاب سبزوار برای آیندگان داشته باشد. درغیر اینصورت آیندگان دراین مورد قضاوت خوبی نسبت بما نخواهند داشت و بسیار ما را سرزنش خواهند کرد. 
  موضوع محوری تحقیق کتاب اینجانب خانه های ایرانی می باشد بامحوریت خانه های سبزوار که دارای ارزش ویژه ای بوده است. تا کنون مطالب فراوانی در خصوص معماری بناهای ارزشمند تاریخی  گفته ونوشته شده است ولی با وجود گستردگی خانه ها نسبت به دیگر بناهای شهری و بین شهری، در مورد خانه ها کمتر سخنی گفته و شنیده شده است. این در حالی است که مشکل اصلی معماری این دوره ما هم، خانه ها که به آن (مسکن) می گوئیم می باشد.
  خانه در فرهنگ ایرانی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. خانه محل آرامش خانواده بوده است. آرامش بر آسایش ترجیح داشته است. یعنی ابتدا آرامش صاحب خانه مدنظر بوده سپس آسایش. چرا که آرامش از جنس روح و روان است و آرامش از جنس ماده و جسم. آرامش در روح انسان تاثیر می گذارد و آسایش بیشتر به جسم انسان تاثیر گذار است.
  در گذشته هیچ معماری خانه برای فروش نمی ساخت. بلکه برای صاحب خانه و برای زندگی کردن می ساخت.
  خانه همانند لباس اندازه صاحب خانه ساخته می شد. نه تنگ بود و نه گشاد، بلکه اندازه صاحب خانه بود.
  با توجه به اهمیت معماری در سطح جامعه از گذشته های دور تا کنون و درک این معنی که معماری با فرهنگ هر جامعه ارتباط مستقیم دارد. واینکه معماری در هر دوره بیان مستقیم و روشن فرهنگ آن جامعه است. این فرهنگ غالب، چه خوب و بد در معماری متجلی می گردد. بنابراین لزوم توجه خاص به این مهم روشن و آشکار می شود. 
  بنابراین هنوز هم دیرنیست و از معماری اصیل و ارزشمند ایرانی نمونه هایی وجود دارد که می توان درس های زیادی از آنها گرفت.
  به امید روزی که درخت فرهنگ و معماری انسانی از ریشه های کهن آن دوباره  سردرآورد.

  پژوهشگر معماری خانه های ایرانی
  حمید معماری
• ديبا wrote on ۱۹ آذر, ۱۳۹۳, ۱۸:۱۸

  سلام درباره ی ساعت این همایش چرا هیچ جا ننوشته ؟ممنونم میشم راهنماییم کنید

نظر دهید